De Deeldeliers draven door op Deeldelirium

Een beetje Dave Brubeck 2.0. Dat is hoe je De Deeldeliers wel zou kunnen noemen. Lekkere jazz, maar dan met een zoetsappig sausje van de dichtkunst van Jules Deelder. ‘Deeldelirium‘ is het laatste wapenfeit van het jazzcollectief. Na ‘De Deeldeliers’ en live album ‘De Deeldeliers – Live’ inmiddels het derde album van de band rond Jules Deelder en Bas van Lier, opgenomen in de Bullet Sound Studios.

Ik kreeg het album – met handtekening! – vorige week binnen. Vreemd genoeg kwam he album al in februari 2015 uit, maar wellicht een rerelease, of gewoon een cadeautje van het label. Hou ik ook wel van. En niet onterecht, want ‘Deeldelirium’ is een heerlijke ouderwetse jazz-plaat, nie in de minste plaats door de toevoeging van topsaxofonist Boris van der Lek en drummer Erik Kooger.

Ik zag De Deeldeliers eind vorig jaar, op he feestje rond de 75e verjaardag van Hans Dulfer, waar ik was, en ik moet zeggen, Deelder heeft me altijd al geïntigreerd. En hoewel hij er op het podium wellicht veel voor spek en bonen bijzit, is het wel de Rotterdammer die het geheel afmaakt.

Deelder leidt de band zoals altijd vooral de snare en op een enkel nummer toont de woordkunstenaar zijn vocale kunsten. “Deeldelirium’ is vooral een live-album, hoewel opgenomen in de studio. Wat ik hiermee bedoel is dat de sfeer op het album bijzonder ‘donkere jazzkroegjes van Barcelona’ aan doet voelen. Het Hammond-geluid van Van Lier komt vooral op ‘Cameltoe’ bijzonder goed tot zijn recht, waar Van der Lek al eerder, op op ‘Mattie T.’ zijn tenorsax kon laten knallen. Het zijn echter niet de enige twee keren, gelukkig.

Deelder zelf is alleen vocaal te horen tijdens ‘Deelderijm’, al waar hij het Deelderimperium op zijn eigen Deelderiaanse wijze tentoon stelt. Juist de bop op het nummer ‘Deeldelirium’ is het krachtigste nummer op de plaat, die verder niet vergeten mag worden. “Deeldelirium’ is een absurisctische kijk in de jazz-wereld van De Deeldeliers, die als geen ander de jazz weer terug aan het brengen zijn in de Nederlandse jazz-scene. Of ‘Deeldelirium’ echter voor iedereen zomaar toegankelijk is, is de vraag. Deelder zelf had wat vaker zijn spraakwaerval ten gehore mogen brengen op hat album, maar ook onder de stem en woorden van Rotterdamse nachtburgemeester is ‘Deeldelirium’ gewoon een ijzersterk album. (9/10) (Spotlight)

Sponsored Video